Volgens de wet moet een verkocht product de eigenschappen bezitten die de koper ervan mocht verwachten, mede op grond van de aard van het product en de mededelingen die de verkoper erover heeft gedaan, en die voor een normaal gebruik van het product nodig zijn.

Een kledingstuk bijvoorbeeld voldoet meestal niet aan deze voorwaarden indien de afwijking zich binnen 6 maanden na de koop openbaart (bij consumentenkoop). Voor kleding lijkt mij de termijn van één seizoen derhalve goed hanteerbaar. Een consument dient echter wel binnen twee maanden na ontdekking van het gebrek te klagen bij de verkoper. Hij kan het product dus niet eerst een tijd laten liggen en dan alsnog naar de winkel gaan. Een termijn van 8 maanden (6 + 2) is derhalve een richtlijn voor een maximale termijn.

Of het product überhaupt nog geruild moet worden hangt weer samen met de vraag wat onder normaal gebruik kan worden verstaan. Dit hangt af van het soort product. Bederfelijke waar, zoals fruit, zal niet snel geruild kunnen worden. Kleding gezien haar aard echter wel. Zo zijn jeans natuurlijk bedoeld om langere tijd te kunnen dragen, maar zal een jeans van een A-merk langer moeten kunnen worden gedragen dan een (tweede hands) jeans van een dump store.

Het is in zulke gevallen aan de winkelier om, naar redelijkheid en billijkheid, te beoordelen of er sprake was van normaal gebruik. De aard van de stof, de soort winkel (Versace tegenover Hema) de prijs van het product, de reclame uitingen van de producent, zijn allen zaken die de verwachte levensduur van het product beïnvloeden. Afhankelijk van deze voorwaarden zal kleding tot 4 jaar na aankoop gedragen moeten kunnen worden, en derhalve ook misschien nog geruild. Er zal echter geen vaste termijn bestaan.